Μοίρες - Χωροχρόνος - Εγκέφαλος - Κάρμα

 

"Ο Αποσυμβολισμός της Μοίρας ,η δύναμη και η ισχύς  του χωροχρόνου στον ανθρώπινο εγκέφαλο και η συσχέτιση τους με το Κάρμα."

 

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μας μυθολογία, οι Μοίρες ήταν τρεις σοβαρές και παρθένες αδερφές.

 Στα χέρια τους κρατούσαν μια λεπτή κλωστή, η οποία συμβόλιζε τον ανθρώπινο βίο.

 Ο ανθρώπινος βίος καθοριζόταν από τις τρεις αυτές αδερφές.

 

Να σας συστήσω την Κλωθώ την νεότερα από τις τρεις Μοίρες της ελληνικής Μυθολογίας.

 Η Κλωθώ  παρουσιαζόταν ως υφάντρα και θεωρείται ότι έκλωθε με τη ρόκα της το νήμα της ζωής του κάθε ανθρώπου, αυτό που επρόκειτο να συμβεί δηλαδή το πεπρωμένο του ,που τον συνόδευε μέχρι να τελειώσει η ζωή του.

Η Μοίρα αυτή συνένωνε τα γεγονότα που δεν γινόταν να αλλάξουν με εκείνα που θα συναντούσε ο άνθρωπος στην πορεία του.

 Ήταν η βαθιά σύνδεση των άλλων δύο Μοιρών.

Η Κλωθώ αντιπροσωπεύει το παρόν στη ζωή των ανθρώπων και θεωρείται η σπουδαιότερη από τις άλλες δύο αδερφές.

 Η ίδια αποφάσιζε για το ποια είναι η κατάλληλη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου και επομένως οι ανθρώπινες ζωές εξαρτιόνταν από αυτήν.

 Ήταν τόσο δυνατή που της επιτρεπόταν να επιλέγει ποιος θα πεθάνει και ποιος θα σωθεί η θα επιστρέψει στην ζωή, όπως στον μύθο του Πέλοπα.

 

Στην συνέχεια έχουμε την Λάχεσις η οποία ήταν η μεσαία από τις τρεις αδερφές και παρουσιαζόταν να τραβάει το νήμα και θεωρείτε πως όριζε τα συμβάντα του ανθρώπινου βίου.

 Ήταν υπεύθυνη για όσα θα αντιμετωπίσει ο άνθρωπος στην διάρκεια της ζωής του μέσα από  κατάλληλες συγκυρίες που εκείνη όριζε.

Τα γεγονότα εκείνα που χαράσσουν τον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου και δεν μπορεί ο άνθρωπος να αποτρέψει.

 Όμως ο τρόπος που θα αντιμετωπίσει κάθε συμβάν στην ζωή του θα καθορίσει το αποτέλεσμα και αυτό εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο.

 Μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει και να μεγαλώσει το τράβηγμα της μεγαλύτερης αδερφής και Μοίρας γνωστή  ως Άτροπος.

 Η Άτροπος παρουσιαζόταν να κόβει το νήμα της ζωής του ανθρώπου και θεωρείτε ότι όριζε τον θάνατο.

Αν την απομυθοποιήσουμε συμβολίζει τα αδούλευτα κομμάτια της ψυχής μας που κουβαλάμε μέσα μας, τα απωθημένα και ακυρωμένα τα οποία θα καθορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την διαδρομή μας.

 

Οι μοίρες ήταν κόρες του Δία και εκείνος και μόνο εκείνος μπορούσε να παρέμβει στις αποφάσεις τους, κάτι το οποίο όμως θα τάραζε την συμπαντική ισορροπία.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις του, το πόσο θα δουλέψει τα αδούλευτα κομμάτια του, τις μελλοντικές του πράξεις και για τις λήψεις των αποφάσεων του.

Πεπρωμένο υπάρχει αλλά δεν εξαρτάται από το ανώτερο αλλά από εμάς και  από τις επιλογές μας.

Γιατί υπάρχει το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης και λόγω αυτού ο Θεός δεν ευθύνεται για το πεπρωμένο του ανθρώπου.

 Ο μόνος υπεύθυνος για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον άνθρωπο!

 

Επομένως οι 3 μοίρες δεν είναι τίποτα άλλο από  τα αποτελέσματα των πράξεων του ανθρώπου στον χωροχρόνο δηλαδή τα αποτελέσματα που έχει η δράση του ανθρώπου στο παρελθόν, στο παρόν και κατ’ επέκταση στο μέλλον.

 

Τι ορίζουμε όμως ως χωροχρόνο;

 

Στη φυσική ο χωροχρόνος είναι το μαθηματικό μοντέλο που ενώνει τον χώρο και τον χρόνο σε μία συνέχεια.

Σύμφωνα με την θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Φυσικού Albert Einstein αυτό που η ανθρώπινη φυσιολογία εκλαμβάνει ως ύλη είναι στην πραγματικότητα η καμπύλωση των 3 διαστάσεων προς την 4η.

 

Δηλαδή, οι τρεις διαστάσεις (μήκος, πλάτος, ύψος) καμπυλώνουν και δημιουργούν ένα πηγάδι με βάθος την διάσταση του χρόνου.

 Όταν αυτή η καμπύλωση ξεπεράσει μία ελάχιστη τιμή η φυσιολογία του ανθρώπου την εκλαμβάνει ως ύλη.

 Φαινόμενα όπως ο θάνατος οφείλονται σε αλλαγές της καμπυλότητας του χώρου,

ενώ φαινόμενα όπως η ανάπτυξη οφείλονται στο γεγονός ότι η ύλη περικλείει μέσα της τον χρόνο (4η διάσταση).

 Όταν αυξομειώνει η καμπυλότητα του χώρου της ύλης, η φυσιολογία μας το εκλαμβάνει αυτό ως αυξομείωση πυκνότητας.

 Όταν η καμπύλωση ξεπεράσει ένα όριο τότε σταματάμε να αντιλαμβανόμαστε ύλη και αντιλαμβανόμαστε φαινόμενα όπως ο θάνατος.

 Επομένως το γεγονός ότι ξεπερνάει η καμπυλότητα ένα όριο δεν σημαίνει ότι έχουμε εκμηδενισμό των όσων συμβαίνουν και αισθανόμαστε.

 

Αυτό που συμβαίνει και ορίζεται  ως "θάνατος" είναι  ότι ο εγκέφαλος μας αντιλαμβάνεται διαφορετικά το ότι συμβαίνει στις συγκεκριμένες συνθήκες και ορίζει σύμφωνα με την λειτουργία του ένα καινούργιο πλαίσιο λειτουργίας της ολότητας του.

 

Το τι συμβαίνει με απόλυτη ακρίβεια και λεπτομέρειες δεν το γνωρίζουμε ακόμη..

 Όμως κάποια στιγμή θα γίνει γνωστό σε όλους!

 Η πραγματικότητα που εκλαμβάνει η φυσιολογία μας για αληθινή είναι στρεβλωμένη.

 Οτιδήποτε ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και χρησιμοποιεί σαν πληροφορία, είναι απλά ένα εργαλείο κατανόησης ενός συγκεκριμένου χωροχρόνου μιας συγκεκριμένης πραγματικότητας.

Αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα είναι η αντανάκλαση της μη κατανοητής και αντιληπτής, για εμάς πραγματικότητας, σε έναν καθρέφτη δημιουργημένο από την φυσιολογία μας.

 Αυτός ο τετραδιάστατος κόσμος που ζούμε

(τετραδιάστατος μαζί με την διάσταση του χρόνου)

είναι μία ψευδαίσθηση και ονομάζεται χωροχρόνος Μινκόβσκι.

 Ο Χέρμαν Μινκόβσκι (Hermann Minkowski) ήταν Γερμανός μαθηματικός, καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Καίνιγκσμπεργκ, της Ζυρίχης και του Γκαίτινγκεν

Στην πραγματικότητα έξω στο σύμπαν υπάρχει ένας ωκεανός κοχλάζουσας  ενέργειας η οποία πηγαίνει στον εγκέφαλό μας και αυτός, την μεταφράζει ως ήχο, χρώματα, ύλη, ενέργεια κτλ.

 

Δηλαδή ο εγκέφαλός μας λειτουργεί ως ένας βιοϋπολογιστής, ο οποίος παίρνει μια πληροφορία (την ενέργεια) και την μεταφράζει ανάλογα με το πως είναι προγραμματισμένος και έτσι παράγεται η δική του υλική πραγματικότητα.

Από εμάς εξαρτάται το πώς θα προγραμματίσουμε τον εγκέφαλό μας να λειτουργεί και το τι θέλουμε να εμφανίσουμε στην ζωή μας!

 Το μέλλον εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς του ίδιους!

 Όσο  περνάει από το χέρι μας  αφού κατανοήσουμε όλο αυτές τις έννοιες μπορούμε να  δημιουργήσουμε σωστούς μηχανισμούς λειτουργίας του εγκεφάλου μας και τα αποτελέσματα που θα συλλέξουμε θα είναι άκρως θεαματικά!

 Ο άνθρωπος έχει την πλήρη ευθύνη  για τις πράξεις του στον χωροχρόνο.

Δηλαδή  το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον εξαρτώνται από αυτόν και μόνο!

 Κάρμα ορίζεται το αποτέλεσμα μιας πράξης.

 Σύμφωνα με τον Νεύτωνα

(Άγγλος φυσικομαθηματικός ,αστρονόμος ,φιλόσοφος ,αλχημιστής και θεολόγος)

κάθε δράση έχει και μια αντίδραση ακριβώς έτσι λειτουργεί και ο νόμος του κάρμα,

ότι σπείρεις θα θερίσεις.

 Θα μπορούσε να απεικονίσουμε το κάρμα με την σύμβολο του μπούμερανγκ.

 Στέλνεις κάτι σε κάποιον και το χρωματίζεις, κάθε απόχρωση είναι κάτι που στέλνεις στο σύνολο μπορεί παραδείγματος χάρη να του δώσουμε την μορφή της εμπιστοσύνης με το χρώμα του μπλε θα πάρεις το μπούμερανγκ σου πίσω στο χρώμα του μπλε!

Θα λάβεις εμπιστοσύνη!

 Δεν είναι τυχαίο που λένε αν θέλεις πραγματικά πολύ κάτι θα πρέπει να το δώσεις.

Θέλεις αγάπη;

 Πρέπει να μάθεις να δίνεις αγάπη.

Πως; Αγαπώντας τον εαυτό σου.

 Θέλεις εμπιστοσύνη;

Πρέπει να δείξεις εμπιστοσύνη.

Εμπιστευόμενος τον εαυτό σου.

 

Έχουμε 3 υποδιαιρέσεις του Κάρμα

1)  Ώριμο  Κάρμα

 Είναι το κάρμα που είμαστε υποχρεωμένοι να εκπληρώσουμε σε αυτήν μας την ζωή η αλλιώς στο τώρα.

Από την κατάσταση αυτή του κάρμα εξαρτάται:

 Α) Σε ποια χώρα, με τι επίπεδο ζωής και υπό ποιο κοινωνικό καθεστώς γεννηθήκαμε.

Οι Άρχοντες του Κάρμα η αλλιώς το ανώτερο πάντοτε επιλέγουν για τον κάθε έναν άνθρωπο ξεχωριστά τις καλύτερες συνθήκες για να ξεπληρώσουμε τις συγκεκριμένες μας Καρμικές οφειλές.

 Β) Ποιοι θα είναι οι γονείς μας, οι φίλοι, οι συγγενείς ,οι γείτονες και όλοι όσοι θα συναντήσουμε στην ζωή μας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο, όλα είναι θεϊκά και τέλεια κανονισμένα για το δικό μας καλό.

Γ) Η κατάσταση του φυσικού μας σώματος

(υγιές, άρρωστο η με κάποιου είδους παραμόρφωση )

και της ψυχής.

 Η διάρκεια της ζωής και οι συνθήκες του θανάτου.

(ειρηνικός, μαρτυρικός, βίαιος η ξαφνικός θάνατος)

Η ποσότητα των συναισθημάτων που θα βιώσουμε όπως η χαρά και η λύπη.

Φυσικά και δεν λέγεται τυχαία ότι ο Θεός  δίνει στον άνθρωπο τόσες δοκιμασίες όσες μπορεί να αντέξει!

 Η Κλωθώ σχετίζεται με το Ώριμο Κάρμα

 

2)  Κρυφό  Κάρμα

Είναι το κάρμα το οποίο έχει μαζευτεί από όλα αυτά που έχουμε βιώσει στο παρελθόν για όσους πιστεύουν το παρελθόν απεικονίζεται ως ενσαρκώσεις για όσους όχι λάβετε το ως το παρελθόν γενικώς ,όμως για κάποιες αιτίες δεν μπορεί να εκπληρωθεί.

 

Οι αιτίες αυτές είναι οι σκέψεις , συναισθήματα  και οι πράξεις του ανθρώπου σε παρελθοντικές καταστάσεις.

 Οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι πράξεις του ανθρώπου θα παρουσιαστούν στο αύριο σαν τις αιτίες των συνεπειών των γεγονότων που το αύριο θα φέρει.

 Η επίδραση του κάρμα στο σήμερα η αλλιώς ως παρόν είναι διπλή από το ώριμο κάρμα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και εκπληρώσουμε στο σήμερα και από το κρυφό κάρμα, το οποίο περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να εκπληρωθεί.

Το ώριμο κάρμα δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε, διότι ήδη έχει συμβεί, όμως μπορούμε να βελτιώνουμε συνέχεια την ποιότητα των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πράξεων μας, απαλλάσσοντας τον εαυτό μας από επιβλαβείς συνήθειες και τάσεις.

 Η Άτροπος και το Κρυφό  Κάρμα συσχετίζονται αρμονικά.

 

3) Διαμορφούμενο η αλλιώς Στιγμιαίο Κάρμα

 Είναι το κάρμα που το δημιουργούμε κάθε δεδομένη στιγμή.

Θα το αντιμετωπίσουμε στις επόμενες ενσαρκώσεις μας η αλλιώς στο αύριο.

Ο άνθρωπος που δουλεύει με τον εαυτό του και εξελίσσεται με τις αρμονικές του πράξεις μπορεί να καλυτερεύσει όχι μόνο την παρούσα ζωή του δηλαδή το σήμερα αλλά και τις μελλοντικές του ενσαρκώσεις δηλαδή το αύριο.

 Το Διαμορφουμενο κάρμα συσχετίζεται με την  μεγαλύτερη αδερφή και μοίρα Άτροπο!

 

Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος κάθε εναρμονισμένη πράξη διαγράφει κάποιο καρμικο χρέος!

 Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!

 Μέσω της θεραπείας και των μυήσεων της Κοσμικής Ενέργειας εκπληρώνεται το κρυφό κάρμα του ανθρώπου και διορθώνουμε και δημιουργούμε καλύτερα το διαμορφούμενο  κάρμα.

Αν ο άνθρωπος προσπαθεί και αξίζει το κάρμα το ώριμο θα εκπληρωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 Ακόμα καλύτερο  και από αυτό που είχε αρχικά συμφωνηθεί να εκπληρωθεί.

 Και έρχεται πάντα η καλυτέρευση μετά από αυτό.

 Το ποσό καλά θα είναι στην συνέχεια όλα εξαρτάται από εσένα και μόνο από εσένα!

 Είσαι  παντοδύναμος και δημιουργός της δικής σου πραγματικότητας!

 Μάγεψε μας λοιπόν!

 

Από την Ελένη Ξυνορόδου

(Μαθηματικός)

Θεραπεύτρια Κοσμικής ενέργειας.

Επικοινωνία : lnexynorodou@gmail.com

Συνεργάτης του Αστρολογικού Σχολείου 

E-AstrologySchool

 

Η πύλη του Κρόνου στο βασίλειο του Ζυγού.

  

Μια φορά και έναν καιρό , υπήρχε το ξακουστό βασίλειο του Ζυγού.

Οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί έπρεπε να είναι αντάξιοι των προσδοκιών του βασιλιά Ζυγού.

Ο Ζυγός είχε λάβει το όνομα του από την αγάπη που είχαν οι γονείς του στο να ζυγίζουν όλα τα συναισθήματα και τις πράξεις  των ανθρώπων προκειμένου να υπάρχει η αίσθηση δικαίου στο παλάτι τους και να ζουν όλοι με γνώμονα την αρμονία και την ομορφιά.

Στη πύλη του παλατιού υπήρχε ένας τέραστιος  πύργος  που φύλαγε την είσοδο  του βασιλείου γνωστός  ως η πύλη του Κρόνου.

 Η πύλη του Κρόνου ήταν ένας πανύψηλος ατσάλινος πύργος που στο επάνω μέρος του βρισκόταν ένα τεράστιο ρολόι.

Το ρολόι αυτό συμβόλιζε το χρόνο που θα χρειαζόταν κάθε επισκέπτης ώστε να περάσει τη πύλη και να μπει στο παλάτι του δίκαιου βασιλιά Ζυγού.

Άλλοι χρειάζονταν λίγο χρόνο , άλλοι περισσότερο και άλλοι δε κατάφερναν να εισέλθουν ποτέ.

Οι φύλακες της πύλης, γνωστοί ως οι Υπεύθυνοι του Χρόνου, είχαν το καθήκον να διασφαλίζουν ότι κάθε πράξη που εισέρχονταν ή εξέρχονταν από το βασίλειο θα ζυγιζόταν με δικαιοσύνη και ισορροπία.

Από τον πύργο αυτόν, ο βασιλιάς Ζυγός και οι φύλακες του παρατηρούσαν τον κόσμο και εξέφραζαν τη δικαιοσύνη τους σε κάθε ενέργεια που γινόταν στο βασίλειό τους.

Τις στιγμές που ο Βασιλιάς Ζυγός προβληματιζόταν για το αν πρέπει να αφήσει κάποιον έξω από τη πύλη του Κρόνου ζητούσε τη συμβουλή της κόρης του Αφροδίτης.

Η κόρη του βασιλιά Αφροδίτη, παραδοσιακά γνωστή ως η θεά του έρωτα και της ομορφιάς, είχε επίσης ένα σημαντικό ρόλο στο βασίλειο του Ζυγού.

Η Αφροδίτη ήταν υπεύθυνη για τη διατήρηση της αισθηματικής ισορροπίας μέσα στο βασίλειο.

Μέσα από την αγάπη και την αίσθηση  θαλπωρής που έφερνε, θα επέτρεπε στους φύλακες του πύργου  να διακρίνουν τις στιγμές που απαιτούσαν συγχώρεση και συμπόνια, αποδυκνύοντας  την αξία της ισορροπίας  μέσα από την ομορφιά και τον έρωτα.

Και έτσι η ιστορία του Βασιλείου του Ζυγού συνέχισε να γράφεται για πολλούς αιώνες με την Αφροδίτη να είναι η φωνή της αγάπης και της ελπίδας ενώ ο πύργος του Κρόνου συνέχιζε να φυλάει την αξία της δικαιοσύνης.

 

Από τη Νίκη Μαρίνου

Μαθήτρια του Εντατικού Τμήματος του Αστρολογικού Σχολείου.

Στα πλαίσια μιας εργασίας με ελεύθερο θέμα : Πλανήτες και ζωδιακές περιοχές.